Nieregularnik Artystyczno-Literacki
Sto lat temu, 30 czerwca (niektóre źródła podają datę 30 lipca), w upalną niedzielę 1922 roku, w Warszawie, o godzinie 10:55 w południe, urodził się Miron Białoszewski. Poeta – który
Czytaj dalej...– Jak rozumiesz poezję? Czy mimo zwięzłości treści daje ona pole do wyrażania siebie? – Trudno zdefiniować pojęcie poezji, podobnie jak trudno zdefiniować pojęcie szczęścia czy miłości. Wiesław Myśliwski twierdzi,
Czytaj dalej...Po “Kyrze Kyralinie” obiecałam, że powrócę tu z kolejną dawką rumuńskiej literatury, i bez względu na “wojny i pogłoski o wojnach” dotrzymuję słowa, sięgając po jedną z moich ulubionych książek.
Czytaj dalej...Kolejny raz mógłbym powtórzyć, że do Teatru Współczesnego w Warszawie zawsze wybieram się z największą przyjemnością. Tak też było i ze spektaklem “Zbrodnie serca”, w którym znakomicie zagrała Katarzyna Dąbrowska.
Czytaj dalej...gry w szachy każdy totalitaryzm prowadzi do wojny. na początku wygląda niewinnie. jak gra w szachy. najpierw dzielone są piony. na białe i czarne. to one zbijane są pierwsze. później
Czytaj dalej...– Kim jest Justyna Sobolewska? Czy bardziej czuje się Pani autorką, pisarką, dziennikarką czy krytyczką literacką? – Moja codzienna praca to jest właściwie dziennikarstwo i recenzowanie, więc myślę, że to
Czytaj dalej...14 czerwca 1969 roku w Wiesbaden w wieku zaledwie 35 lat zmarł Marek Hłasko. Był jednym z najzdolniejszych polskich pisarzy okresu powojennego – autorem m.in. “Pierwszego kroku w chmurach”, “Pięknych
Czytaj dalej...Kiedy próbowałem czytać jakieś zawieszone na ścianie ogłoszenia, zamiast na nich, moją uwagę skupiłem na osobach, których strzępki słów zaczęły do mnie docierać. Więcej dowiem się od ludzi niż z
Czytaj dalej...Od pierwszych stron “Córek stolicy” Jagny Rolskiej żałowałam, że nie jestem warszawianką. Choć bardzo lubię Warszawę i cieszy mnie każdy przyjazd do niej, to znam ją jedynie z perspektywy gościa,
Czytaj dalej...Nie ukrywam, że z niemałym zainteresowaniem obejrzałem spektakl “To wiem na pewno” w warszawskim Teatrze Ateneum. Wśród grających w nim aktorów mogłem podziwiać wielki talent Agaty Kuleszy oraz Przemysława Bluszcza.
Czytaj dalej...Koniec lutego. Noc. Kurs Bukareszt-Odessa. Nieplanowana wycieczka ze względu na zmiany w dokumentach dotyczące nazwiska. W powietrzu już czuć ukraińsko-rosyjskie napięcie, a Ani się nudzi. Na szczęście pomysłowy kierowca autobusu
Czytaj dalej...Wojewódzki Ośrodek Kultury w Zielonej Górze mieścił się w starym, zabytkowym, bodaj osiemnastowiecznym budynku. Nikt tego do końca nie potwierdził, nie zachowały się bowiem żadne jego plany, a badacze nie
Czytaj dalej...– Jesteś autorką bloga literackiego “Góralka Czyta”. Czy można powiedzieć, że prowadzenie go wzięło się w Twoim przypadku z potrzeby ducha? – Początkowo cyklicznie, raz na miesiąc, publikowałam na łamach
Czytaj dalej...Pierwszy raz od czasu wybuchu pandemii w końcu wybrałem się do teatru, którego bardzo mi brakowało. Przedtem bywałem tam raz w miesiącu lub raz na dwa miesiące, a jeżeli miałem
Czytaj dalej...…to film J. Menzla na podstawie opowiadania Bohumila Hrabala o tym samym tytule. Jest ilustracją nieładu panującego wszędzie, co doskonale akcentuje i uwypukla Hrabalowską myśl. Z pewnością narażę się miłośnikom
Czytaj dalej...Na archiwalnym nagraniu Filmoteki Narodowej można zobaczyć, jak bardzo była zrujnowana Warszawa we wrześniu 1939 roku[1]. Widać, w jakim strachu przed zbliżającą się klęską żyje ludność cywilna. Widzimy palącą się
Czytaj dalej...Twórca filmu, amerykańsko-żydowski scenarzysta i reżyser Boaz Yakin, powiedział, że “droga jego bohaterki – Soni Horowitz – to nie tylko historia jednej chasydki. Rodzinne piekło codziennie przeżywają setki kobiet różnych
Czytaj dalej...Język jest Ikarem, który spada w odmęty bełkotu. Kuchenna łacina, a raczej chamstwo z zaplecza pakamery, to norma w przestrzeni Internetu i na ulicach, w telewizyjnych programach, w publicystyce. Kto
Czytaj dalej...Miłość do teatru awangardowego wypełniała salę aż po sufit. Tłum młodzieży płci obojga niecierpliwie oczekiwał pierwszego gongu, mieniąc się tęczowymi barwami bananowych spódnic, hinduskich tunik z cieniutkiej, zdobionej haftem bawełny,
Czytaj dalej...Od czasu rosyjskiej inwazji solidaryzuję się z narodem ukraińskim, w tak brutalny sposób doświadczanym w codziennej walce z najeźdźcą. To dla mnie oczywiste, że każdy uczciwy i cywilizowany człowiek powinien potępić
Czytaj dalej...– Nie przesadzę, jeżeli powiem, że uchodzisz za erudytę… Czy swoją publicystykę traktujesz jako powinność, misję czy pasję? – Słowo “erudyta”, tak jak “pisarz”, są to określenia za bardzo nieprzystające
Czytaj dalej...*** ja nie żyję, ja tylko codziennie rano budzę się, piję herbokawę, trzymając się kurczowo porcelanowego kubka i świata ja nie żyję, ja tylko codziennie rano odwiedzam świat, mierząc go
Czytaj dalej...Z wielką przyjemnością przesłuchałem płytę Tomasza Wachnowskiego “Wysocki osobisty”, na którą składają się wybrane utwory legendarnego rosyjskiego barda – Władimira Wysockiego. Na krążku znalazły się takie pieśni z repertuaru artysty,
Czytaj dalej...Wydana przez Wydawnictwo Prószyński i S-ka książka z zapiskami Agnieszki Osieckiej “Czekając na człowieka. Dziennik ciąży i narodzin” to całkiem zgrabnie skonstruowane kłamstewko. Pozwalam sobie użyć tego sformułowania, ponieważ temat
Czytaj dalej...“Wiesz,/ że ludzie nie mają wpływu/ na swoje pochodzenie./ Nie da się zrobić jego korekty./ Rodzimy się jako spadkobiercy/ i darczyńcy,/ ale tak samo potrafimy kochać”. (“Testament”) Nie wiem, czy
Czytaj dalej...Od dawna uwielbiam twórczość Tadeusza Dołęgi-Mostowicza, przez większość czytelników kojarzonego z największym jego dziełem – “Karierą Nikodema Dyzmy”. Ten najpopularniejszy w okresie dwudziestolecia międzywojennego pisarz jest również autorem innych cieszących
Czytaj dalej...
