Czas na poezję: ELIZA SEGIET
Figiel Figlujemy ze śmiercią, codziennie żartujemy z życia. A ono umyka. Każdego dnia mamy bliżej, aby przestać być człowiekiem, a stać się tylko ciałem i wspomnieniem w umysłach Figlarzy. Powiernik
Czytaj dalej...Nieregularnik Artystyczno-Literacki
Figiel Figlujemy ze śmiercią, codziennie żartujemy z życia. A ono umyka. Każdego dnia mamy bliżej, aby przestać być człowiekiem, a stać się tylko ciałem i wspomnieniem w umysłach Figlarzy. Powiernik
Czytaj dalej...Uwielbiam Teatr Współczesny, bo jest to jeden z lepszych teatrów w mojej ukochanej Warszawie. Kto by twierdził, że jest inaczej, może być pewny tego, że go wyzwę na pojedynek. Mówiąc
Czytaj dalej...Od wczesnej młodości byłam fanką Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego, znawczynią jego poezji i biografii. Jednak niektórych faktów z jego życia znać nie mogłam, bo i biografowie ich nie znali – lub
Czytaj dalej...Monodram Ewy Błaszczyk “Oriana Fallaci”, który obejrzałem w warszawskim Teatrze Studio, to znakomicie zrealizowany spektakl. Przez godzinę jak zahipnotyzowany podziwiałem aktorkę w kreacji Oriany Fallaci, jednej ze znaczących intelektualistek i
Czytaj dalej...W październiku zeszłego roku ukazała się druga poetycka książka Wioletty Arlety Jaworskiej “na wstecznym”. Jej wiersze, często nagradzane w ogólnopolskich konkursach, dostępne są także w Internecie, można je przeczytać na
Czytaj dalej...Nie wiem, gdzie jestem, gdzie byłem i dokąd poszedłem. Już nie pamiętam, którymi ulicami przemierzałem moje życie. Nie wiem nawet, czy ja to byłem ja, czy może jakieś inne dziecko.
Czytaj dalej...Toast Wznieśmy toast za nasze słabości za młodości błędy urody za wady nasze zalety uzależnienia błahe podniety Za marzenia spełnione i uśpione wygórowane oczekiwania prośby naiwne roszczenia skryte pragnienia Za
Czytaj dalej...W warszawskim Teatrze Ateneum obejrzałem skłaniający do głębokiej refleksji spektakl wg prozy Sándora Máraia pt. “Znieważeni”. Jego głównym bohaterem i zarazem narratorem jest Peter Garren – jak możemy przeczytać na
Czytaj dalej...Piekielny żar leje się z nieba. Rozproszeni na całej długości ulicy wśród złotych domów robotnicy leją asfalt bez wytchnienia. Czarny pot ścieka im z czoła i przelewa się głębokimi bruzdami
Czytaj dalej...– Chciałbym Ci pogratulować napisania i wydania znakomitych esejów o Bałkanach “A(na)lfabet Bałkańskiego (U)czucia”. Jest to książka, którą świetnie się czyta. Czy mógłbyś powiedzieć, dlaczego napisałeś, że została ona wydana
Czytaj dalej...łzy płaczącej wierzby nad rzeką tą przystawali wędrowcy każdy mógł tam ugasić pragnienie a odbicia ich twarzy w wodzie zostawały na stałe jak złapane na wietrze przelotne spojrzenie we wsi
Czytaj dalej...Muszę przyznać, że udał się Krystynie Jandzie “Wiśniowy sad” w Teatrze Polskim w Warszawie. W trakcie spektaklu czujemy się tak, jak byśmy oglądali klatki porządnie zrealizowanego filmu. Jest to reżyseria
Czytaj dalej...Pojawił się niespodziewanie, nikt nie wiedział, skąd przyszedł, kim był. Mówiono, że dawniej, kiedy panowała jeszcze sprawiedliwość ludowa i wszystko było wspólne, pełnił funkcję prezesa spółdzielni produkcyjnej czy usługowej. Podobno,
Czytaj dalej...Ilekroć myślę o losach tego pisma, które zniszczył nie komunizm a kapitalizm, a raczej jego parodia – dokucza mi chandra. Lata temu krążyła po Polsce piosenka Sikorowskiego “Nie przenoście nam
Czytaj dalej...Kto nie kojarzy Samuela Becketta i jego twórczości, często wyróżniającej się brakiem tradycyjnej narracji i klimatem skrajnego pesymizmu? Jak zwracają uwagę recenzenci i krytycy literaccy, w swoich utworach Beckett często
Czytaj dalej...Obejrzałam niedawno kandydata do tegorocznego Oscara (zapewne do wielu Oscarów), wyreżyserowaną przez Edwarda Bergera najnowszą ekranizację książki Ericha Marii Remarque’a – i wciąż trudno mi się pozbierać. Przed wielu laty
Czytaj dalej...