HEBEL: O miłości silniejszej niż śmierć
Pierwszy raz od czasu wybuchu pandemii w końcu wybrałem się do teatru, którego bardzo mi brakowało. Przedtem bywałem tam raz w miesiącu lub raz na dwa miesiące, a jeżeli miałem
Czytaj dalej...Nieregularnik Artystyczno-Literacki
Pierwszy raz od czasu wybuchu pandemii w końcu wybrałem się do teatru, którego bardzo mi brakowało. Przedtem bywałem tam raz w miesiącu lub raz na dwa miesiące, a jeżeli miałem
Czytaj dalej...…to film J. Menzla na podstawie opowiadania Bohumila Hrabala o tym samym tytule. Jest ilustracją nieładu panującego wszędzie, co doskonale akcentuje i uwypukla Hrabalowską myśl. Z pewnością narażę się miłośnikom
Czytaj dalej...Na archiwalnym nagraniu Filmoteki Narodowej można zobaczyć, jak bardzo była zrujnowana Warszawa we wrześniu 1939 roku[1]. Widać, w jakim strachu przed zbliżającą się klęską żyje ludność cywilna. Widzimy palącą się
Czytaj dalej...Twórca filmu, amerykańsko-żydowski scenarzysta i reżyser Boaz Yakin, powiedział, że “droga jego bohaterki – Soni Horowitz – to nie tylko historia jednej chasydki. Rodzinne piekło codziennie przeżywają setki kobiet różnych
Czytaj dalej...Język jest Ikarem, który spada w odmęty bełkotu. Kuchenna łacina, a raczej chamstwo z zaplecza pakamery, to norma w przestrzeni Internetu i na ulicach, w telewizyjnych programach, w publicystyce. Kto
Czytaj dalej...Miłość do teatru awangardowego wypełniała salę aż po sufit. Tłum młodzieży płci obojga niecierpliwie oczekiwał pierwszego gongu, mieniąc się tęczowymi barwami bananowych spódnic, hinduskich tunik z cieniutkiej, zdobionej haftem bawełny,
Czytaj dalej...Od czasu rosyjskiej inwazji solidaryzuję się z narodem ukraińskim, w tak brutalny sposób doświadczanym w codziennej walce z najeźdźcą. To dla mnie oczywiste, że każdy uczciwy i cywilizowany człowiek powinien potępić
Czytaj dalej...– Nie przesadzę, jeżeli powiem, że uchodzisz za erudytę… Czy swoją publicystykę traktujesz jako powinność, misję czy pasję? – Słowo “erudyta”, tak jak “pisarz”, są to określenia za bardzo nieprzystające
Czytaj dalej...*** ja nie żyję, ja tylko codziennie rano budzę się, piję herbokawę, trzymając się kurczowo porcelanowego kubka i świata ja nie żyję, ja tylko codziennie rano odwiedzam świat, mierząc go
Czytaj dalej...Z wielką przyjemnością przesłuchałem płytę Tomasza Wachnowskiego “Wysocki osobisty”, na którą składają się wybrane utwory legendarnego rosyjskiego barda – Władimira Wysockiego. Na krążku znalazły się takie pieśni z repertuaru artysty,
Czytaj dalej...Wydana przez Wydawnictwo Prószyński i S-ka książka z zapiskami Agnieszki Osieckiej “Czekając na człowieka. Dziennik ciąży i narodzin” to całkiem zgrabnie skonstruowane kłamstewko. Pozwalam sobie użyć tego sformułowania, ponieważ temat
Czytaj dalej...“Wiesz,/ że ludzie nie mają wpływu/ na swoje pochodzenie./ Nie da się zrobić jego korekty./ Rodzimy się jako spadkobiercy/ i darczyńcy,/ ale tak samo potrafimy kochać”. (“Testament”) Nie wiem, czy
Czytaj dalej...Od dawna uwielbiam twórczość Tadeusza Dołęgi-Mostowicza, przez większość czytelników kojarzonego z największym jego dziełem – “Karierą Nikodema Dyzmy”. Ten najpopularniejszy w okresie dwudziestolecia międzywojennego pisarz jest również autorem innych cieszących
Czytaj dalej...Panaït Istrati rzeczywiście nie uważał siebie za pisarza, a zawód miał raczej nieokreślony, ale właśnie takie zbuntowane, wyzwolone dusze zostawiają nam najlepsze dzieła autobiograficzne. Urodzony w rumuńskiej Braili, nad brzegiem
Czytaj dalej...