BILIŃSKA-STECYSZYN: W takim dniu
Pan Kazio, jeśliby go przebrać w czerwony strój, z tą siwą brodą z powodzeniem mógłby udawać świętego Mikołaja. Gdyby nie fioletowa barwa jego nosa i twarz opuchnięta od wódy. Trzęsie
Czytaj dalej...Nieregularnik Artystyczno-Literacki
Pan Kazio, jeśliby go przebrać w czerwony strój, z tą siwą brodą z powodzeniem mógłby udawać świętego Mikołaja. Gdyby nie fioletowa barwa jego nosa i twarz opuchnięta od wódy. Trzęsie
Czytaj dalej...W czasach, w których okładki książek walczą o uwagę czytelników mnogością kolorów i wyszukanych grafik, ascetyczny wygląd najnowszego wydania “Brudnych czynów” Hłaski może wywoływać zaskoczenie. Wystarczy jednak przeczytać kilka pierwszych
Czytaj dalej...Nie mam wątpliwości, że Stanisława Jerzego Leca nie trzeba nikomu przedstawiać. To mistrz aforyzmu, a także poeta i satyryk. Legendą jest już okryta jego książka “Myśli nieuczesane”, w której zbudował
Czytaj dalej...Leżę. Staram się pospać jeszcze trochę, ale coś uwiera mnie w plecy. Cholera wie, co to może być, przecież pościel jest świeża, odebrałem wczoraj z pralni. Ale czy oni potrafią
Czytaj dalej...O ile dobrze pamiętam, pierwszy raz zobaczyłem Bogusława Lindę na kinowym ekranie w “Psach”. Byłem wtedy “pięknym dwudziestoletnim” chłopakiem, dla którego Linda stanowił kogoś w rodzaju wzorca w sposobie bycia.
Czytaj dalej...Bez ruchu ani rusz Nawet gdy nie masz ruchu, idziesz w ruch. Choćbyś palcem nie ruszył. Bo jest tylko ruch. Ruchome cele. Namierzone na starcie na proch. Na groch rzucany
Czytaj dalej...Księżyc to jeden z najwyrazistszych znaków w poezji Gałczyńskiego. Podobno ktoś policzył, ile razy występuje w jego twórczości. Nie znam liczby, lecz z pewnością musi być ogromna. Księżyc jest patronem
Czytaj dalej...Artysta nie żyje za szkłem, nie można patrzeć na niego tylko poprzez dzieła, które stworzył. Należy widzieć go i oceniać na tle czasów, w których żył, wiedzieć, co go cieszyło,
Czytaj dalej...W 12(311)/2021 numerze “Akantu” ukazała się recenzja mojej książki “Legenda Marka Hłaski” (“Moja Przestrzeń Kultury”, Warszawa 2021), pt. “Wspomożenie mitu”. Jej autor, Mieczysław Wojtasik, stawia dwie zasadnicze tezy: wspomagania i
Czytaj dalej...Adagio g-moll czy Albinoni w Dreźnie Byłem linią coraz słabiej bijącego serca w zgliszczach biblioteki wśród płonących słów ludzkich popiołów wirujących w dymie w zbombardowanym Dreźnie w człowieku pokonanym rozmawiając
Czytaj dalej...Dla niektórych bywalców XIX-wiecznych salonów była świadectwem kunsztu i niebywałego talentu poetyckiego. Inni wyśmiewali tego typu występy, nazywając je “szarlatanerią” i “prestidigitatorstwem”. Improwizacja – bo o niej mowa – zawojowała
Czytaj dalej...Nie ukrywam, że uwielbiam Charlesa Bukowskiego. W jego twórczości najbardziej ujmuje mnie nie tyle dosadność czy wulgarność, co prostota przekazu. Bukowski bowiem go nie komplikuje – nie pozuje na filozofa,
Czytaj dalej...Dokładnie czterdzieści pięć lat temu, późną jesienią 1976 roku w zatłoczonym do niemożliwości autobusie PKS-u jechałam z moim chłopakiem – niedługo potem mężem – z Zielonej Góry do Świebodzina. Staliśmy
Czytaj dalej...Miałem szczęśliwe dzieciństwo. Rodzice kochali mnie nad wyraz i okazywali to w sposób, który wydawał im się najlepszy. Ojciec, człowiek niezwykle pracowity i oddający się bez reszty temu co robił,
Czytaj dalej...Przeczytałem tomik poetycki Radosława Kubika “Darko de Cades” i nie ukrywam, że po lekturze tej poezji popadłem w co najmniej lekkie przygnębienie. To jest tomik bardzo egzystencjalny, w którym poeta
Czytaj dalej...Hollin jest bardzo elegancki. Biała muszka i białe skarpetki, reszta czarna. Wygląda jak lord. A jakie piękne ma oczy! Szarka wydaje się przy nim całkiem pospolita, jednak i ona posiada
Czytaj dalej...Twoja ostatnia, dziewiąta już książka – “Najsłabsze ogniwo” – miała premierę 29 września. Skąd pomysł na jej fabułę? Chciałem w jakiś sposób podziękować Harlanowi Cobenowi, wybitnemu amerykańskiemu autorowi thrillerów, za
Czytaj dalej...Nie trzeba nikomu przypominać, że Marszałek Józef Piłsudski jest naszym bohaterem narodowym. To wybitny mąż stanu, jaki zdarza się raz na tysiąc lat… Na pewno nie był pozbawiony wad, ale
Czytaj dalej...Wysoka, smukła kobieta o pięknych, niebieskich oczach i włosach koloru rudokasztanowego. To krótki opis kobiecej urody okresu romantyzmu, wychwalanej pod niebiosa w wielu powieściach różnych pisarzy tamtych świetlanych czasów. Tak
Czytaj dalej...“Najsłabsze ogniwo” – dziewiąta w karierze powieść Roberta Małeckiego – stanowi ukłon w stronę jego literackiego guru, Harlana Cobena. Rzecz dzieje się latem 2019 roku w spokojnej podtoruńskiej wsi. Pierwsze
Czytaj dalej...Moje szmaty to dla Ciebie relikwie Ta czułość też była niepokalanie poczęta i krystaliczna, choć w brudnych okolicznościach podłogi; i kiedy krew mnie zalewa dla Ciebie też jestem czysta, i
Czytaj dalej...Spośród wszystkich dzieł Mickiewicza najbardziej lubię “Dziady cz. II”. To nawet dla mnie samej dziwne, wszak nie fascynują mnie historie z duchami, nie czytam i nie oglądam horrorów, nie analizuję
Czytaj dalej...