Nieregularnik Artystyczno-Literacki
Francois Villon, poeta późnego średniowiecza (żył w latach 1431-1463), lecz jak zaświadcza jego spuścizna, twórca o myśli już wczesnorenesansowej – w tzw. życiu prywatnym był niezłym hulaką. Ba, opryszkiem i
Czytaj dalej...Zamknęli mnie w pokoju z telewizorem. A może śniłem, że utknąłem w telewizyjnym paśmie programów. Oglądałem “telewizję publiczną” i stacje prywatne. Włączyłem “Jedynkę”, a może to była “Dwójka”. Śpiewał Zenek
Czytaj dalej...“Nadal ją kocham, bardzo kocham, ale nie chciałbym już” – tak mówił pisarz o byłej kochance w ostatnich latach swojego życia. “Nie ofiarowałem jej taniego, niezbędnego szczęścia, tylko dużo więcej…”.
Czytaj dalej...Po pięćdziesięciu latach Wojciech Pszoniak znów odwiedził Ciechocinek. Gdy był tu po raz pierwszy, poświęcał czas na odpoczynek, spacery i podziwianie tężni, które zrobiły nań tak wielkie wrażenie, że ich
Czytaj dalej...„Ach, gdzie ci mężczyźni?” – śpiewała w swoim szlagierze sprzed lat Danuta Rinn. Dziś chciałoby się zaśpiewać przewrotnie: „A gdzie te kobiety?”. Jadąc rano autem, usłyszałem w radiu piosenkę, która wyrwała
Czytaj dalej...Nie, nie zrobiłam literówki. W tym tekście nie będzie mi chodziło o jednostkę historyczną ani też geograficzną, tylko o pewien stan ducha. Według mitu, antyczna kraina Boeocja jako jedyna słynęła
Czytaj dalej...– Barbara, wróciłem! – woła mąż Barbary. – Jednak najlepiej w… I tu reklamuje znaną sieć z telewizorami, pralkami i innym tego typu sprzętem. – Dlaczego najlepiej, Marian? – pyta
Czytaj dalej...Dbasz o siebie tyle co nic. Leczysz się incydentalnie. Ruszasz się niewiele. Przeważnie siedzisz. Jeżeli stoisz, to tylko w korkach. W pracy odwalasz robotę przyspawany do dwóch urządzeń: krzesła i
Czytaj dalej...Chyba bezpowrotnie już minęły czasy romantycznych spotkań damsko-męskich, o których Eugeniusz Bodo śpiewał w filmie “Piętro wyżej” (1937): “Umówiłem się z nią na dziewiątą/ Tak mi do niej tęskno już/
Czytaj dalej...“W nadgranicznym Gubinie młoda kobieta, wysmukła blondynka, za którą można obejrzeć się na ulicy, zadbana, będąca żoną i matką, popełniła samobójstwo. Próbowano szukać przyczyn. Przy zmarłej znaleziono list pożegnalny: »Źle
Czytaj dalej...Byłam jedną z wielu osób, które czekały pod opolskim hotelem na festiwalowe gwiazdy. Wtedy było bardzo mało tego rodzaju imprez – to był jeden z czterech festiwali piosenki odbywających się
Czytaj dalej...Przeciętny czytelnik ma słabe pojęcie o tym, jak naprawdę wyglądało życie w przeszłości. Jeśli chodzi o XVII wiek, wystarczają mu stereotypy, powstałe m.in. dzięki lekturze dzieł Aleksandra Dumasa czy –
Czytaj dalej...Prawie jednym ciągiem obejrzałem trzy filmy, w których zagrała wspaniała Monica Bellucci. Zacząłem od “Za ile mnie pokochasz?” (2005), a później oglądałem “Malenę” (2000) i wstrząsający obraz argentyńsko-francuskiego reżysera Gaspara
Czytaj dalej...Wiadomo nie od dziś, że sporo prawd można się w mądrościach ludowych doszukać. Mamy w zwyczaju komplikować, myśleć za dużo i zazwyczaj więcej z tego trosk niż pożytku. A lud
Czytaj dalej...Film jest sensacyjny i umrzyków w nim więcej niż ludzi na widowni. Denaci są wszędzie: rozmazani na ścianach, skręceni w krwawy precel na piwnicznym betonie; tu oderwana główka, tam rzewne
Czytaj dalej...Kiedy po raz pierwszy usłyszałem: “napisz coś o Dyjaku”, zastanawiałem się długo, co może napisać o warszawskiej, “wysokiej kulturze” prowincjusz z mniejszego miasta? Chyba tylko tyle, co przypadkiem zauważy, patrząc
Czytaj dalej...Bohater serialu „Dom”, Ryszard Popiołek, nie dożył naszych świetlanych czasów. Niestety, gdyż jego powiedzenie „koniec świata”, miałoby teraz nowy sens. Tak jak jego powiedzenie, że „mogą zmieniać się systemy, a
Czytaj dalej...„Pisanie to latanie we śnie. Kiedy je sobie przypomnisz. Kiedy to potrafisz. Kiedy się udaje. To takie łatwe”. „Notatnik pisarza”, luty 1992 (cyt. za: Neil Gaiman, „Dymy i lustra” –
Czytaj dalej...Jak kocham Kazimierz i jak uwielbiam wiele utworów Marka Grechuty, tak nie lubię jego piosenki „Jak perła między wzgórzami/ Kazimierz Dolny nad Wisłą” – płyta „Niezwykłe miejsca”, teksty i muzyka
Czytaj dalej...Wiele bym dał, żeby żyć w latach dwudziestych i trzydziestych minionego stulecia. Idąc w sobotnie popołudnie Nowym Światem w Warszawie, widziałbym zupełnie inny, nieomal zaczarowany świat. Mijałyby mnie dorożki, przedwojenne
Czytaj dalej...Mówiliśmy na niego “ten Wiktor”, “kochany Przecinek”, “ta wredna Dynia”. “Przecinek”, bo na widokówkach pisanych do nas było tych przestankowych zasieków więcej aniżeli sensu pomiędzy nimi. “Dynia”, bo pękaty. Niekiedy
Czytaj dalej...
