HEBEL: Filozofia życia w “Meneliadzie”
Do końca świata i o jeden dzień dłużej będę powtarzał, że Marian Opania to tej klasy mistrz sztuki aktorskiej, jakiego poza nim obecnie na teatralnej scenie nie dostrzegam. Miałem wielką
Czytaj dalej...Kategoria: Recenzje
HEBEL: Sztuczna tęsknota za Zachodem
Nie myślałem, że będę musiał kiedyś skrytykować spektakl wystawiany w moim ulubionym Teatrze Współczesnym. Inaczej jednak nie da się napisać o sztuce “Berlin Berlin” w reżyserii Wojciecha Adamczyka. Od Teatru
Czytaj dalej...BILIŃSKA-STECYSZYN: Warto nauczyć się być starym
Zanim Tomasz Łubieński zaprosi czytelnika na wędrówkę od czasów dzieciństwa po dziś, najpierw składa hołd swojej największej życiowej pasji: miłości do gór, taternictwa, wspinaczek po skałach. Pisząc: “[…] zacznijmy od
Czytaj dalej...HEBEL: Ile człowiek jest w stanie wytrzymać?
Wcale nie ukrywam, że za każdym razem z wielką przyjemnością wybieram się na spektakl, w którym gra Andrzej Zieliński. To bardzo utalentowany aktor, który zapadł w moją pamięć dzięki roli
Czytaj dalej...HEBEL: O metafizyce telefonów komórkowych
Uwielbiam Teatr Współczesny, bo jest to jeden z lepszych teatrów w mojej ukochanej Warszawie. Kto by twierdził, że jest inaczej, może być pewny tego, że go wyzwę na pojedynek. Mówiąc
Czytaj dalej...HEBEL: Ewa Błaszczyk w roli Oriany Fallaci
Monodram Ewy Błaszczyk “Oriana Fallaci”, który obejrzałem w warszawskim Teatrze Studio, to znakomicie zrealizowany spektakl. Przez godzinę jak zahipnotyzowany podziwiałem aktorkę w kreacji Oriany Fallaci, jednej ze znaczących intelektualistek i
Czytaj dalej...WÓJTOWICZ: Pamięć dzieciństwa
W październiku zeszłego roku ukazała się druga poetycka książka Wioletty Arlety Jaworskiej “na wstecznym”. Jej wiersze, często nagradzane w ogólnopolskich konkursach, dostępne są także w Internecie, można je przeczytać na
Czytaj dalej...HEBEL: Ostrzeżenie przed totalitaryzmem
W warszawskim Teatrze Ateneum obejrzałem skłaniający do głębokiej refleksji spektakl wg prozy Sándora Máraia pt. “Znieważeni”. Jego głównym bohaterem i zarazem narratorem jest Peter Garren – jak możemy przeczytać na
Czytaj dalej...HEBEL: Oczami Czechowa i Jandy
Muszę przyznać, że udał się Krystynie Jandzie “Wiśniowy sad” w Teatrze Polskim w Warszawie. W trakcie spektaklu czujemy się tak, jak byśmy oglądali klatki porządnie zrealizowanego filmu. Jest to reżyseria
Czytaj dalej...HEBEL: Beckett próbuje zabić pustkę
Kto nie kojarzy Samuela Becketta i jego twórczości, często wyróżniającej się brakiem tradycyjnej narracji i klimatem skrajnego pesymizmu? Jak zwracają uwagę recenzenci i krytycy literaccy, w swoich utworach Beckett często
Czytaj dalej...BILIŃSKA-STECYSZYN: Na Zachodzie i Wschodzie bez zmian
Obejrzałam niedawno kandydata do tegorocznego Oscara (zapewne do wielu Oscarów), wyreżyserowaną przez Edwarda Bergera najnowszą ekranizację książki Ericha Marii Remarque’a – i wciąż trudno mi się pozbierać. Przed wielu laty
Czytaj dalej...HEBEL: Żeromski nie napisałby takiego “Przedwiośnia”
Od dawna Teatr Powszechny w Warszawie nie jest mi już tak bliski, jak był jeszcze dwadzieścia lat temu. Mogłem wtedy oglądać tam np. genialnego Janusza Gajosa w “Swidrygajłowie” (na motywach
Czytaj dalej...CHUDZIO: Historia kołem się toczy
Ze współcześnie tworzonymi sagami, zwłaszcza tymi, na premierę których musimy chwilę poczekać, sprawa ma się trochę jak z nowym sezonem ukochanego serialu. Wyczekujemy ich i odliczamy dni do kolejnego spotkania
Czytaj dalej...HEBEL: Znakomite eseje o Bałkanach
Miałem okazję i wielką przyjemność być na jednym roku studiów z autorem książki “A(na)lfabet Bałkańskiego (U)czucia”, którą – powiem krótko – świetnie się czyta. Chyba mogę napisać, że Radek –
Czytaj dalej...TOMCZYK: Spektakl skłaniający do zadumy
Prapremiera sztuki Marka Modzelewskiego “Kto chce być Żydem?” miała miejsce w grudniu 2021 roku w warszawskim Teatrze Współczesnym. Po ponad roku od tego czasu spektakl nadal cieszy się popularnością, o
Czytaj dalej...HEBEL: Perfekcjonizm i obcość
Mam bardzo mieszane odczucia po obejrzeniu spektaklu “The Employees” w warszawskim Teatrze Studio. Przedstawienie wyreżyserowane przez Łukasza Twarkowskiego z pewnością nie prezentuje bliskiego mi teatru, w którym czuję się świetnie
Czytaj dalej...
