Nieregularnik Artystyczno-Literacki
Nie ukrywam, że z niemałym zainteresowaniem obejrzałem spektakl “To wiem na pewno” w warszawskim Teatrze Ateneum. Wśród grających w nim aktorów mogłem podziwiać wielki talent Agaty Kuleszy oraz Przemysława Bluszcza.
Czytaj dalej...Koniec lutego. Noc. Kurs Bukareszt-Odessa. Nieplanowana wycieczka ze względu na zmiany w dokumentach dotyczące nazwiska. W powietrzu już czuć ukraińsko-rosyjskie napięcie, a Ani się nudzi. Na szczęście pomysłowy kierowca autobusu
Czytaj dalej...Wojewódzki Ośrodek Kultury w Zielonej Górze mieścił się w starym, zabytkowym, bodaj osiemnastowiecznym budynku. Nikt tego do końca nie potwierdził, nie zachowały się bowiem żadne jego plany, a badacze nie
Czytaj dalej...– Jesteś autorką bloga literackiego “Góralka Czyta”. Czy można powiedzieć, że prowadzenie go wzięło się w Twoim przypadku z potrzeby ducha? – Początkowo cyklicznie, raz na miesiąc, publikowałam na łamach
Czytaj dalej...Pierwszy raz od czasu wybuchu pandemii w końcu wybrałem się do teatru, którego bardzo mi brakowało. Przedtem bywałem tam raz w miesiącu lub raz na dwa miesiące, a jeżeli miałem
Czytaj dalej...…to film J. Menzla na podstawie opowiadania Bohumila Hrabala o tym samym tytule. Jest ilustracją nieładu panującego wszędzie, co doskonale akcentuje i uwypukla Hrabalowską myśl. Z pewnością narażę się miłośnikom
Czytaj dalej...Na archiwalnym nagraniu Filmoteki Narodowej można zobaczyć, jak bardzo była zrujnowana Warszawa we wrześniu 1939 roku[1]. Widać, w jakim strachu przed zbliżającą się klęską żyje ludność cywilna. Widzimy palącą się
Czytaj dalej...Twórca filmu, amerykańsko-żydowski scenarzysta i reżyser Boaz Yakin, powiedział, że “droga jego bohaterki – Soni Horowitz – to nie tylko historia jednej chasydki. Rodzinne piekło codziennie przeżywają setki kobiet różnych
Czytaj dalej...Język jest Ikarem, który spada w odmęty bełkotu. Kuchenna łacina, a raczej chamstwo z zaplecza pakamery, to norma w przestrzeni Internetu i na ulicach, w telewizyjnych programach, w publicystyce. Kto
Czytaj dalej...Miłość do teatru awangardowego wypełniała salę aż po sufit. Tłum młodzieży płci obojga niecierpliwie oczekiwał pierwszego gongu, mieniąc się tęczowymi barwami bananowych spódnic, hinduskich tunik z cieniutkiej, zdobionej haftem bawełny,
Czytaj dalej...Od czasu rosyjskiej inwazji solidaryzuję się z narodem ukraińskim, w tak brutalny sposób doświadczanym w codziennej walce z najeźdźcą. To dla mnie oczywiste, że każdy uczciwy i cywilizowany człowiek powinien potępić
Czytaj dalej...– Nie przesadzę, jeżeli powiem, że uchodzisz za erudytę… Czy swoją publicystykę traktujesz jako powinność, misję czy pasję? – Słowo “erudyta”, tak jak “pisarz”, są to określenia za bardzo nieprzystające
Czytaj dalej...*** ja nie żyję, ja tylko codziennie rano budzę się, piję herbokawę, trzymając się kurczowo porcelanowego kubka i świata ja nie żyję, ja tylko codziennie rano odwiedzam świat, mierząc go
Czytaj dalej...Z wielką przyjemnością przesłuchałem płytę Tomasza Wachnowskiego “Wysocki osobisty”, na którą składają się wybrane utwory legendarnego rosyjskiego barda – Władimira Wysockiego. Na krążku znalazły się takie pieśni z repertuaru artysty,
Czytaj dalej...Wydana przez Wydawnictwo Prószyński i S-ka książka z zapiskami Agnieszki Osieckiej “Czekając na człowieka. Dziennik ciąży i narodzin” to całkiem zgrabnie skonstruowane kłamstewko. Pozwalam sobie użyć tego sformułowania, ponieważ temat
Czytaj dalej...“Wiesz,/ że ludzie nie mają wpływu/ na swoje pochodzenie./ Nie da się zrobić jego korekty./ Rodzimy się jako spadkobiercy/ i darczyńcy,/ ale tak samo potrafimy kochać”. (“Testament”) Nie wiem, czy
Czytaj dalej...Od dawna uwielbiam twórczość Tadeusza Dołęgi-Mostowicza, przez większość czytelników kojarzonego z największym jego dziełem – “Karierą Nikodema Dyzmy”. Ten najpopularniejszy w okresie dwudziestolecia międzywojennego pisarz jest również autorem innych cieszących
Czytaj dalej...Panaït Istrati rzeczywiście nie uważał siebie za pisarza, a zawód miał raczej nieokreślony, ale właśnie takie zbuntowane, wyzwolone dusze zostawiają nam najlepsze dzieła autobiograficzne. Urodzony w rumuńskiej Braili, nad brzegiem
Czytaj dalej...Pamięci Charlesa Bukowskiego o psie, kurwach i śmieciarzach stoję w oknie i widzę jak pies biega i nie może się wysrać bo dostał zatwardzenia stoję i widzę jak dwie lalunie
Czytaj dalej...Kiedy przytkniesz czoło do szyby, wydaje ci się, że czujesz chłód. A to pęd mijanych lat. Oderwij czoło od szyby, a może ujrzysz, jak mkną, jak ulatują bezpowrotnie, a resztki
Czytaj dalej...“Najgorszą z wad jest nie mieć żadnej”. Honoriusz Balzak, “Bal w Sceaux” Zamieszki są z początku buntem zrodzonym ze społecznego niezadowolenia. Buntem kierowanym przez ludzi prawych, o czystych rękach
Czytaj dalej...Wojciech Łęcki chyba nie jest znany szerszej rzeszy czytelników, a w każdym razie nie aż tak, jak np. jeden z naszych bardów: Jacek Kaczmarski czy Przemysław Gintrowski. Gdyby ktoś mnie
Czytaj dalej...podpora to ciało niezdarne, nasączone lękiem, przekupione gorzką czekoladą. ten zalążek i zakątek wymoszczony prawdą, to przedwczesne starzenie się, odchodzenie i wstawanie, wstawaj, poetko, od siedmiu postanowień poprawy, postów i
Czytaj dalej...O sobie mówi, że jest “beznadziejnym marzycielem”, który też widywał życie bez kalejdoskopu. Od małego był totalnie zafascynowany kinematografią i nawet w trudnym okresie wojennym nie widział świata poza epidiaskopem.
Czytaj dalej...Kto z nas nie oglądał filmów Stanisława Barei? Jak wiemy, to jeden z bardziej znanych reżyserów, który poprzez ośmieszanie absurdów rzeczywistości potrafił pozostawić po sobie trwały ślad w polskim kinie.
Czytaj dalej...Gdy miałem dziesięć lat, ojciec pierwszy raz pobił mnie po twarzy. Ukrywałem to i nie chodziłem przez kilka dni do szkoły. Matka również wtedy nie wyglądała lepiej ode mnie. To
Czytaj dalej...
