Czas na poezję: PAWEŁ RAFAŁ KUŚ

Fot. Z archiwum Autora. Na zdjęciu Paweł Rafał Kuś.

Bogini

Nie chcę już nigdy
żywić się mięsem
zapomnieć słono gorzki
piekący smak
własnej krwi
chcę lizać słodką ścieżkę
drogi mlecznej
która prowadzi do tych
wszechpotężnych
piersi przestworzy
chcę do nich przylgnąć
ustami na wieki

(2015)

 

Czerwiec

Mojemu psu

Kwiatki pachniały
słonko świeciło
usiadłem pod
śmiejącą się wierzbą
muchy radośnie bzykały
a dzieciaki bawiły się
w upadek komuny
znajomy kundel obwąchał mi buty
położył się przede mną
i popatrzył mi w oczy
zupełnie bym zapomniał
o pierwszej rocznicy
śmierci mojego psa.

(2012)

 

Krótki wiersz o miłości

Do A*****

Gdybyś mi powiedziała
nie życzę ci śmierci
jak wszyscy
byłby to jakiś
krok naprzód
w tej jakże długo
ciągnącej się sprawie
a jakbyś
szepnęła na ucho
chcę żebyś żył
umarłbym
ze szczęścia.

(2013)

 

Dzikie róże

On ją zabrał
Tam gdzie rosły dzikie róże
a gdzie ja mieszczuch
mogłem Cię zabrać
pokazałem Ci co prawda
grafitti i knajpy
i to jak budzi się miasto
ze snu
ale nie samym miastem
człowiek żyje
gdy było już za późno
poszedłem nad rzekę
sam
oglądać dzikie róże
pomyślałem
tu można pożegnać się z życiem
jak i stworzyć nowe

(2022)

 

* * *

Wariaci od początków świata
gadają o końcu świata
Brad i Angelina już dawno nie są razem
mój dziadek był z jedną kobietą przez
sześćdziesiąt lat
ja nie umiem przy sobie utrzymać
nawet pchły
szambo wylewa się z ekranów i głośników
na Ukrainie giną dzieci
w Azji dalej psy jedzą
i w ogóle
światem rządzą psychopaci
a biedni wariaci
od początku świata
pragną końca świata

(2022)

 

Gówno w życiu widziałem

Gówno w życiu widziałem
żadnych dalekich krain
setki kochanek nie miałem
nie mówili o mnie “Kain”
i ani rajskiego domku w lecie
ani swojej wymarzonej prerii
ale i tak wszystko przecież
jest z tej samej materii
gówno w życiu widziałem
życie jak sekundowe stęknięcie
wkładu w ten świat nie miałem
i… całe szczęście!

(2023)