Czas na poezję: MAREK WOŁYŃSKI
Prostym słowem Nad ranem przybiegają do mnie zwykłe proste słowa Mogę nimi czytać gazetę odwrócić kota ogonem lub mówić do psa Mogę je też zamienić na słoneczne promienie które się
Czytaj dalej...Tag: miłość
HEBEL: W strachu o własne życie
Przyjmijmy, że to mogło wydarzyć się w czerwcu 1941 roku. Widzę siebie jako pisarza, który mieszka ze swoją ukochaną kobietą przy Nowym Świecie 41 w Warszawie na drugim piętrze pięknej
Czytaj dalej...Czas na poezję: LORENA KISIELEWSKA
I jestem zmęczona i smutna a resztki siebie wkładam w worki pod oczami II choćby spaliło się słońce księżyc sturlał na ziemię spadły wszystkie gwiazdy to i tak pamięć
Czytaj dalej...Czas na poezję: KATARZYNA KUCHARSKA
Motyle widziałaś motyla ze złamanym skrzydłem? nie motyle nie mają złamanych skrzydeł motyle odchodzą w pełnym rynsztunku zabite packą na muchy przez życie Dżem wkładam się do słoika jak
Czytaj dalej...Czas na poezję: ROKSANA MAKSYSZ
Śpij synku Śpij synku rano znów w pośpiechu zjesz śniadanie skarpetki założysz na lewą stronę zapomnisz spakować coś do plecaka słońce znów będzie pierwsze przy kuchennym stole pora już spać
Czytaj dalej...STOLARCZYK: Miłość i śmierć bohaterów w prozie Remarque`a
Lata 80. Radiowa Trójka. Głos spikera zapowiadający codzienny fragment powieści w wydaniu dźwiękowym: “Dziś Ericha Marii Remarque’a »Łuk triumfalny«”. To było moje pierwsze spotkanie z Remarkiem. Właściwie nie pierwsze, bo
Czytaj dalej...HEBEL: W Warszawie `39
Nie ukrywam, że gdy widzę na archiwalnych filmach pancernik Schleswig-Holstein, który ostrzeliwuje polską placówkę wojskową na Westerplatte, od razu przechodzą mnie dreszcze. Zastanawiam się również nad niedosłownym znaczeniem tego wydarzenia.
Czytaj dalej...HEBEL: Damy czy “blachary”?
Chyba bezpowrotnie już minęły czasy romantycznych spotkań damsko-męskich, o których Eugeniusz Bodo śpiewał w filmie “Piętro wyżej” (1937): “Umówiłem się z nią na dziewiątą/ Tak mi do niej tęskno już/
Czytaj dalej...TOMCZYK: Odezwa do syna
Pisanie niejednokrotnie przybiera formę autoterapii. Niezależnie od tego, czy będzie to pamiętnik nastolatki z przedmieścia, czy poważna beletrystyka uznanego autora/autorki. Piszący odreagowują wydarzenia życiowe, z którymi słabo sobie radzą albo
Czytaj dalej...Czas na poezję: RAFAŁ GATNY
czwarta rano wydaje się na zawsze klucze ptaków otwierają niebo w szczelinie próżniowej snu oddychamy młodością przestrzeleni powietrzem prześwietleni świtem sierpniowym jeszcze moment ——————————————- chcieliśmy boga pedagoga a w domach
Czytaj dalej...Czas na poezję: DANUTA SCHMELING
Nie bój się żyć! Otwórz umysł i serce na czułe kochanie. W sztambuchu starym jak świat nie zamykaj ufności. Nie trać czasu na smutków rozpamiętywanie, bo los nie zwróci Ci
Czytaj dalej...HEBEL: Jerofiejew w Teatrze Ateneum
Marian Opania to prawdziwy mistrz sztuki aktorskiej. Miałem wielką przyjemność podziwiać jego wielki aktorski kunszt w spektaklu “Moskwa-Pietuszki” w warszawskim Teatrze Ateneum. Pamiętam go oczywiście z takich filmów, jak np.
Czytaj dalej...KRAKOWIAK: Bitwa Warszawska 1920 r. w filmie
Sto lat temu według lorda D’Abernona na przedpolach Warszawy rozegrała się “XVIII przełomowa bitwa o losach świata”. Wydarzenie to, niezwykle istotne w najnowszej historii Polski, nie doczekało się jednak należytej
Czytaj dalej...HEBEL: Opowieść rycerska
(Tekst z czasów wczesnej młodości Autora, który miłośnikiem Henryka Sienkiewicza ani był, ani nie był!) * Już dwie niedziele byli w drodze. Jechali teraz przez Bory Bródnowskie z turnieju księcia
Czytaj dalej...KNAPIK: Świat uczuć w tekstach Kory
Po śmierci Kory Jackowskiej (właśc. Olgi Aleksandry Sipowicz) pojawiło się sporo tekstów o życiu artystki, ale też podejmujących nurt biograficzny w tekstach piosenek pisanych dla Manaamu. Artystka napisała lwią część
Czytaj dalej...Czas na poezję: TADEUSZ ZAWADOWSKI
nie mów mi o jutrze nie mów mi o jutrze. to taka umowna data wymyślona na potrzeby chwili. wciąż trwa dzisiaj. jeszcze ciągle mogę nie oglądać telewizji i liczyć spadające
Czytaj dalej...HEBEL: Szukając gwiazd z Hłaską
Kolejny raz powtórzę, że Marek Hłasko (1934-69) jest moim ukochanym pisarzem, którego uważam za “brata duchowego”. Wydawnictwo Iskry co jakiś czas przypomina o tym okrytym literacką legendą “buntowniku bez powodu”.
Czytaj dalej...HEBEL: Od Hanki Golde do Esther
Nie można nie zgodzić się z Andrzejem Czyżewskim, ciotecznym bratem Marka Hłaski i jego biografem, który powiedział, że to “Nie Marek (Hłasko – dop. J.H.) latał za kobietami, tylko kobiety
Czytaj dalej...BILIŃSKA-STECYSZYN: Melancholia Wokulskiego
Izabela Łęcka według profesora Krzysztofa Rutkowskiego nie była głupią kobietą (zgadzam się!) ani pustą lalką (tu się nie całkiem zgadzam – jako typowy produkt swojej sfery, była pusta). Kochała się
Czytaj dalej...Czas na poezję: TAMARA PROMYK
*** Nie pętam swoich koni ludzkimi myślami niech się pasą swobodnie na odwrotnej stronie filozofii po co mają wiedzieć że człowiek chociaż taki mądry nie dokonał jeszcze ani minuty świata
Czytaj dalej...Czas na poezję – DANUTA BARTOSZUK
zaobrączkowana zwiewna suknia i welon to za mało żeby latać nie wybiela nie oczernia skrzydła oddała z własnej woli niezdarnej jak DDA wymyślona miłość uczciwość w oparach kłamstwa prawdziwe tylko
Czytaj dalej...SKOWROŃSKI: O przymiotnikach
Czasem zagłębiam się w dziwne znajomości, w relacje które na pewno wnoszą coś w moje życie, choć nawet w przybliżeniu nie jestem w stanie określić, na czym owo „coś” miałoby
Czytaj dalej...SZELEZIŃSKA: Wieczna Casablanca
Osadzony w estetyce noir film „Casablanca” od lat pojawia się na listach najlepszych filmów wszech czasów, więc chyba wszyscy słyszeliśmy o nim. Jednak nie każdy go widział. Założę się, że
Czytaj dalej...Czas na poezję: ELIZA SEGIET
Cokół Przecież można jak księżyc świecić światłem odbitym. Jednak lepiej mieć własną moc. Być jasnością czy odblaskiem? Sobą? A może cokołem? Cieniom nie stawia się pomników. Znikają. Testament Wiesz,
Czytaj dalej...
