STOJAK: Dandys
Ekstrawagancja i kurtuazja. Oto jawi nam się Franz Kafka takim właśnie dandysem. I te oczy, czarne jak węgle, zauroczą wszystkie jego cztery narzeczone. Zagłębią się w nich do szaleństwa. A
Czytaj dalej...Tag: miłość
Czas na poezję: JOANNA CHUDZIO
Mosty Nie ma pożegnań Są mosty Co łączą nas wtedy i potem Zdarzają się te W jedną stronę Lecz nasz Będzie w tą i Z powrotem. Gdy idę a Ty
Czytaj dalej...Czas na poezję: MARIOLA KANTOR
Życie chcę cię odnaleźć w poszumie drzew rytmicznie kołyszących się nade mną w słońcu nieśmiało przebijającym przez chmury w ziemi wilgotnej od perlistej rosy dającej bytowanie najmniejszemu źdźbłu w powtarzającym
Czytaj dalej...Czas na poezję: ANNA PRZYBYLL
CzasoNijak rozpostarłeś się na słoneczne zegary godziny chowają się w cieniu wleczesz je po zaułkach rozsypujesz po kątach oczy znowu te oczy nie ma dokąd uciec one widzą wszystko on
Czytaj dalej...Czas na poezję: PAULA NIKORET
prima zmęczona porażkami życiem znudzona non stop to samo praca dom dom praca stary kaloryfer cieknący kran finansowa piramida na szczury trutka a w piwnicy głucho ciemno (sznur) nawet pies
Czytaj dalej...SZYMCZAK: M jak chemia
Brytyjski serial “Sherlock”, stanowiący współczesną interpretację opowiadań Arthura Conana Doyle’a, ma prawdopodobnie tyleż samo zwolenników, co i przeciwników. Żeby znaleźć się w pierwszej grupie, nie wystarczy serialu obejrzeć, tak jak
Czytaj dalej...Czas na poezję: MAKSYMILIAN TCHOŃ
Joannie A jeśli przyjdzie ci usiąść A jeśli przyjdzie ci wstać A jeśli przyjdzie ci naprawiać świat A jeśli przyjdzie ci świat burzyć A jeśli nie przyjdzie świt i noc
Czytaj dalej...Czas na poezję: MAGDALENA ŁUBKOWSKA
niedosyt tak mi mało mlecznych piór świtów i motylich zmierzchów sennych płatków jabłoni i ciepłych palców gwiazd w kąciku warg tak mało szumu wieczornych ptaków i twoich bezpiecznych gniazd-ramion słońca
Czytaj dalej...LUQUE-KURCZ: Miniatury
A bo to raz człowiek trzymał żyletkę w dłoni. A ciepła krew sączyła się cienką stróżką po drżącym przegubie. Chciałam się tylko oswoić. Utrwalić kroki, jak w tańcu. By pewnie
Czytaj dalej...HEBEL: Miłość to nie tylko seks
Charles Bukowski (1920-1994) uchodzi za niestrudzonego kontestatora – autsajdera, którego najbardziej cenię chyba za nieprzestrzeganie wszelkich z góry ustalonych konwenansów. Bardzo podoba mi się, że żył po swojemu, opisywał to
Czytaj dalej...HEBEL: O Hłasce, teatrze i miłości
Nie mogę patrzeć na nadęte, bogoojczyźniane mordy… Za każdym razem, kiedy w serwisach informacyjnych pokazują polityków, którzy zachowują się jakby pozjadali wszystkie rozumy, skręca mnie i zbiera mi się na
Czytaj dalej...HEBEL: Wyborny spektakl o życiu
Lubię bywać w dobrych teatrach, które trzymają poziom, a pośród nich sytuuję również Teatr Ateneum na warszawskim Powiślu. W tym teatrze, który zagościł w moim sercu dzięki znakomitemu Marianowi Opani,
Czytaj dalej...TOMCZYK: Nagrody pocieszenia
Niewyjaśnioną do dziś zagadką pozostaje, w jaki sposób oklejona czarną dyktą tuba pojawiła się w moim domu. Pewnego dnia po powrocie z przedszkola znalazłam ją na łóżku. Niepozorny przedmiot wzięłam
Czytaj dalej...Czas na poezję: MIROSŁAW BROZIO
Letnie przesilenie Miękkość nocy podnieca myśli Wodorosty chmur Łączą się w miłosnym uścisku z Księżycem W zakolu srebrnej rzeki Nocne mgły Chłoną szepty twoich obietnic Czuję, że jesteś gotowa Płynąć
Czytaj dalej...
