Czas na poezję: JÓZEF WARSZAWSKI
Pamięci Charlesa Bukowskiego o psie, kurwach i śmieciarzach stoję w oknie i widzę jak pies biega i nie może się wysrać bo dostał zatwardzenia stoję i widzę jak dwie lalunie
Czytaj dalej...Autor: hebeljar@wp.pl
GATNY: Felieton egzystencjalny, czyli o marzeniach
Kiedy przytkniesz czoło do szyby, wydaje ci się, że czujesz chłód. A to pęd mijanych lat. Oderwij czoło od szyby, a może ujrzysz, jak mkną, jak ulatują bezpowrotnie, a resztki
Czytaj dalej...JASTRZĄB: Realne iluzje Honoriusza Balzaka (fragment)
„Najgorszą z wad jest nie mieć żadnej”. Honoriusz Balzak, „Bal w Sceaux” Zamieszki są z początku buntem zrodzonym ze społecznego niezadowolenia. Buntem kierowanym przez ludzi prawych, o czystych rękach
Czytaj dalej...HEBEL: Bez wrażliwości świat nie ma sensu
Wojciech Łęcki chyba nie jest znany szerszej rzeszy czytelników, a w każdym razie nie aż tak, jak np. jeden z naszych bardów: Jacek Kaczmarski czy Przemysław Gintrowski. Gdyby ktoś mnie
Czytaj dalej...Czas na poezję: AGNIESZKA GINKO
podpora to ciało niezdarne, nasączone lękiem, przekupione gorzką czekoladą. ten zalążek i zakątek wymoszczony prawdą, to przedwczesne starzenie się, odchodzenie i wstawanie, wstawaj, poetko, od siedmiu postanowień poprawy, postów i
Czytaj dalej...CANIĆ: Roman Polański – czarny charakter czy oczerniony twórca?
O sobie mówi, że jest „beznadziejnym marzycielem”, który też widywał życie bez kalejdoskopu. Od małego był totalnie zafascynowany kinematografią i nawet w trudnym okresie wojennym nie widział świata poza epidiaskopem.
Czytaj dalej...HEBEL: Bareizm wiecznie żywy
Kto z nas nie oglądał filmów Stanisława Barei? Jak wiemy, to jeden z bardziej znanych reżyserów, który poprzez ośmieszanie absurdów rzeczywistości potrafił pozostawić po sobie trwały ślad w polskim kinie.
Czytaj dalej...RADWAŃSKI: Przeklęty los
Gdy miałem dziesięć lat, ojciec pierwszy raz pobił mnie po twarzy. Ukrywałem to i nie chodziłem przez kilka dni do szkoły. Matka również wtedy nie wyglądała lepiej ode mnie. To
Czytaj dalej...JEGLIŃSKI: Wędrujący żubr Podrywacz
„Stada wędrujące przez las sprawiają wrażenie dużo bardziej ostrożnych niż poruszające się po otwartej przestrzeni” – pisze o żubrach Wojciech Sobociński w książce „Czy żubry ziewają?”. Zamknięty w las liter,
Czytaj dalej...Czas na poezję: ANNA CANIĆ
W rytmie cinquainu*) *** Dziś opady śniegu Wali prosto w duszę Tylko jedna pełnia – W bieli, albo wcale Znowu płacę myto. *** Siga-siga Chcę się zatruć kofeiną Jak się
Czytaj dalej...BILIŃSKA-STECYSZYN: Spódnica malowana światłocieniem
Kiedy zaczęłam czytać debiutancką powieść Zofii Mąkosy „Cierpkie grona”, już na pierwszej stronie utonęłam w opisie kuchni, w której główna bohaterka siedzi obok wiadra i miski z wodą i obiera
Czytaj dalej...LUQUE-KURCZ: Mężczyzna z psem
„W takim stanie ducha najbardziej adekwatnym dla mnie miejscem będzie Góra Śmierci” – pomyślałam, wyprowadzając rower z piwnicy. „Z pewnością nie napotkam tam tłumów ani prątków koronawirusa. Posiedzę sobie samotnie
Czytaj dalej...HEBEL: Dzisiaj wszyscy jesteśMY Ukraińcami!
To, czego już dopuścił się Putin na Ukrainie, kwalifikuje się do postawienia go przed Trybunałem Sprawiedliwości w Hadze. Przeraża mnie i serce pęka, gdy widzę w programach informacyjnych zbombardowane osiedla,
Czytaj dalej...CANIĆ: Maria Czubaszek – burzycielka bez retuszu
Dla mnie jest symbolem polskiego dziennikarstwa, taką Carrie Bradshaw Rzeczypospolitej, czyli panią Mądrą, Asertywną, Racjonalną, Intrygującą i umiarkowanie Ambitną. Maria Czubaszek miała do siebie duży dystans. Doskonale radziła sobie z
Czytaj dalej...
