Nieregularnik Artystyczno-Literacki
– Nie przesadzę, jeżeli powiem, że uchodzisz za erudytę… Czy swoją publicystykę traktujesz jako powinność, misję czy pasję? – Słowo “erudyta”, tak jak “pisarz”, są to określenia za bardzo nieprzystające
Czytaj dalej...Język twórczy (a nie – odtwórczy) od sucharkowego (poprawnościowego) języka używanego w literackiej księgowości różni się tym, że zamiast tworzyć zbieraninę słów kostycznych lub spalonych na węgiel, powinien być krwisty
Czytaj dalej...Artysta nie żyje za szkłem, nie można patrzeć na niego tylko poprzez dzieła, które stworzył. Należy widzieć go i oceniać na tle czasów, w których żył, wiedzieć, co go cieszyło,
Czytaj dalej...Twoja ostatnia, dziewiąta już książka – “Najsłabsze ogniwo” – miała premierę 29 września. Skąd pomysł na jej fabułę? Chciałem w jakiś sposób podziękować Harlanowi Cobenowi, wybitnemu amerykańskiemu autorowi thrillerów, za
Czytaj dalej...Franz Kafka nie pysznił się czytaniem Platona w oryginale i nie chwalił się, że bywał u Szekspira na baletach. Przeciwnie, chadzał do prowincjonalnych teatrów, wertował literaturę drugorzędną. Jednym słowem –
Czytaj dalej...Dużo pił, lekko tworzył, nie posiadał meldunku, krytykował radziecką politykę, ubolewał nad dolą rosyjskiego ludu, ale ostatecznie znalazł wsparcie w obcej wspólnocie religijnej oraz zagranicznym samizdacie – w ten kontrowersyjny
Czytaj dalej...Mój ukochany pisarz Marek Hłasko, którego uważam za “brata duchowego”, sformułował w “Pięknych dwudziestoletnich” swoje zdanie na temat twórczości literackiej: “Książki warto pisać tylko wtedy, jeśli przekroczy się ostatnią granicę
Czytaj dalej...– Jesteś pisarzem, malarzem, twórcą gier logicznych i baletu z różdżką. Która spośród dziedzin, jakimi się zajmujesz, jest dla Ciebie aktualnie najważniejsza i dlaczego? – Dziedzin, którymi zajmowałem się w
Czytaj dalej...J.H.: – Jesteś pisarką, publicystką, fotografką i redaktorką. Która z tych aktywności jest dla Ciebie najważniejsza? – To zależy, w jakim okresie. Już od lat piszę praktycznie tylko książki –
Czytaj dalej...Minęła 110. rocznica urodzin Kisiela – Stefana Kisielewskiego (1911-1991). Z całą odpowiedzialnością można powiedzieć, że w pewnym sensie był to “człowiek renesansu”, który zapisał się jako prozaik, publicysta, kompozytor, krytyk
Czytaj dalej...Zacznę od “Kongresu futurologicznego”, opowiadania Stanisława Lema pochodzącego z tomu o tytule “Bezsenność”. Powstało w latach siedemdziesiątych poprzedniego wieku, w epoce oczekiwania na lepsze czasy, lecz aktualne jest i w
Czytaj dalej...– Pierwsze pytanie jest banalne: jak to się stało, że zaczęłaś pisać? – Pisanie nie spłynęło na mnie nagle niczym objawienie. Przede wszystkim zawsze lubiłam czytać. W wieku czternastu lat
Czytaj dalej...“Nadal ją kocham, bardzo kocham, ale nie chciałbym już” – tak mówił pisarz o byłej kochance w ostatnich latach swojego życia. “Nie ofiarowałem jej taniego, niezbędnego szczęścia, tylko dużo więcej…”.
Czytaj dalej...Uwielbiam prozę Myśliwskiego. Pisarz powalił mnie już kilkoma dziełami, szczególnie “Ostatnim rozdaniem” czy “Traktatem o łuskaniu fasoli”. Lecz chyba “Widnokręgiem” najbardziej. Niedawno, jak od lat co roku jesienią, przyznano Nike,
Czytaj dalej...“Sztuka jest arystokratyczna do szpiku kości, jak książę krwi. Jest zaprzeczeniem równości i uwielbieniem wyższości. Jest sprawą talentu, czy nawet geniuszu, czyli nadrzędności, wybitności, jedyności, jest także surowym hierarchizowaniem wartości,
Czytaj dalej...– Czy Majer Kraszan Kraszewski uważa się za pisarza? Pozwolę sobie dodać, że pytanie to w gruncie rzeczy wynika z Twojego związku z literaturą… – No tak, pierwsze pytanie i
Czytaj dalej...Stanisław Czachorowski – pseudonim Swen (czeladnik terminujący u swojego mistrza) – żył w latach 1920-1994. Poeta, prozaik, aktor. Jeden z najwybitniejszych przedstawicieli pokolenia Kolumbów. Wieloletni przyjaciel Mirona Białoszewskiego, bohater ,”Pamiętnika
Czytaj dalej...“W nadgranicznym Gubinie młoda kobieta, wysmukła blondynka, za którą można obejrzeć się na ulicy, zadbana, będąca żoną i matką, popełniła samobójstwo. Próbowano szukać przyczyn. Przy zmarłej znaleziono list pożegnalny: »Źle
Czytaj dalej...Już nie pamiętam, kiedy i w jakich okolicznościach zetknąłem się z twórczością Charlesa Bukowskiego (1920-1994). Na pewno jednak jego pierwszym tekstem, który z zachwytem przeczytałem, było tytułowe opowiadanie z tomu
Czytaj dalej...– Jest Pan poetą i pisarzem, a także autorem słuchowisk radiowych… Kim najbardziej czuje się Marek Ławrynowicz? – Czuję się pisarzem, ale sprawa nie jest taka prosta, bo moim źródłem
Czytaj dalej...“Ucho Igielne” w tytule powieści Wiesława Myśliwskiego to nie tylko architektoniczny element na mapie Sandomierza – dawna furta w murze obronnym, przez którą wiodą wąskie, strome schody. To również pewien
Czytaj dalej...– Czy Katarzyna Kowalewska jest pisarką? Czy uważasz się za pisarkę? W gruncie rzeczy bowiem pytam o to, kogo dzisiaj można by uważać za pisarza? – Kiedyś mówiłam o sobie
Czytaj dalej...Roman Śliwonik, autor kultowej już książki, pt. “Portrety z bufetem w tle”, był współzałożycielem popularnego magazynu literackiego “Współczesność”. Był też poetą, autorem wielu słuchowisk radiowych i publicystą. “Portrety z bufetem
Czytaj dalej...Czasami wracam do prozy Zbigniewa Uniłowskiego, znakomitego międzywojennego twórcy, chociaż chyba niezbyt cenionego czy popularnego pisarza. Gdy przymykam oczy, przenoszę się w czasy międzywojenne i widzę szczupłego chłopaka, który czytając
Czytaj dalej...Kolejny raz powtórzę, że Marek Hłasko (1934-69) jest moim ukochanym pisarzem, którego uważam za “brata duchowego”. Wydawnictwo Iskry co jakiś czas przypomina o tym okrytym literacką legendą “buntowniku bez powodu”.
Czytaj dalej...Na deskach warszawskiego Teatru Dramatycznego – Scena na Woli im. T. Łomnickiego – jakiś czas temu mogliśmy oglądać spektakl “Pociągi pod specjalnym nadzorem” zrealizowany na kanwie utworu Bohumila Hrabala. Sztukę
Czytaj dalej...
