Nieregularnik Artystyczno-Literacki
Uwielbiam prozę Myśliwskiego. Pisarz powalił mnie już kilkoma dziełami, szczególnie “Ostatnim rozdaniem” czy “Traktatem o łuskaniu fasoli”. Lecz chyba “Widnokręgiem” najbardziej. Niedawno, jak od lat co roku jesienią, przyznano Nike,
Czytaj dalej...“Sztuka jest arystokratyczna do szpiku kości, jak książę krwi. Jest zaprzeczeniem równości i uwielbieniem wyższości. Jest sprawą talentu, czy nawet geniuszu, czyli nadrzędności, wybitności, jedyności, jest także surowym hierarchizowaniem wartości,
Czytaj dalej...– Czy Majer Kraszan Kraszewski uważa się za pisarza? Pozwolę sobie dodać, że pytanie to w gruncie rzeczy wynika z Twojego związku z literaturą… – No tak, pierwsze pytanie i
Czytaj dalej...Stanisław Czachorowski – pseudonim Swen (czeladnik terminujący u swojego mistrza) – żył w latach 1920-1994. Poeta, prozaik, aktor. Jeden z najwybitniejszych przedstawicieli pokolenia Kolumbów. Wieloletni przyjaciel Mirona Białoszewskiego, bohater ,”Pamiętnika
Czytaj dalej...“W nadgranicznym Gubinie młoda kobieta, wysmukła blondynka, za którą można obejrzeć się na ulicy, zadbana, będąca żoną i matką, popełniła samobójstwo. Próbowano szukać przyczyn. Przy zmarłej znaleziono list pożegnalny: »Źle
Czytaj dalej...Już nie pamiętam, kiedy i w jakich okolicznościach zetknąłem się z twórczością Charlesa Bukowskiego (1920-1994). Na pewno jednak jego pierwszym tekstem, który z zachwytem przeczytałem, było tytułowe opowiadanie z tomu
Czytaj dalej...– Jest Pan poetą i pisarzem, a także autorem słuchowisk radiowych… Kim najbardziej czuje się Marek Ławrynowicz? – Czuję się pisarzem, ale sprawa nie jest taka prosta, bo moim źródłem
Czytaj dalej...“Ucho Igielne” w tytule powieści Wiesława Myśliwskiego to nie tylko architektoniczny element na mapie Sandomierza – dawna furta w murze obronnym, przez którą wiodą wąskie, strome schody. To również pewien
Czytaj dalej...– Czy Katarzyna Kowalewska jest pisarką? Czy uważasz się za pisarkę? W gruncie rzeczy bowiem pytam o to, kogo dzisiaj można by uważać za pisarza? – Kiedyś mówiłam o sobie
Czytaj dalej...Roman Śliwonik, autor kultowej już książki, pt. “Portrety z bufetem w tle”, był współzałożycielem popularnego magazynu literackiego “Współczesność”. Był też poetą, autorem wielu słuchowisk radiowych i publicystą. “Portrety z bufetem
Czytaj dalej...Czasami wracam do prozy Zbigniewa Uniłowskiego, znakomitego międzywojennego twórcy, chociaż chyba niezbyt cenionego czy popularnego pisarza. Gdy przymykam oczy, przenoszę się w czasy międzywojenne i widzę szczupłego chłopaka, który czytając
Czytaj dalej...Kolejny raz powtórzę, że Marek Hłasko (1934-69) jest moim ukochanym pisarzem, którego uważam za “brata duchowego”. Wydawnictwo Iskry co jakiś czas przypomina o tym okrytym literacką legendą “buntowniku bez powodu”.
Czytaj dalej...Na deskach warszawskiego Teatru Dramatycznego – Scena na Woli im. T. Łomnickiego – jakiś czas temu mogliśmy oglądać spektakl “Pociągi pod specjalnym nadzorem” zrealizowany na kanwie utworu Bohumila Hrabala. Sztukę
Czytaj dalej...W tym roku (30 czerwca – red. MPK) będziemy obchodzili 98. rocznicę urodzin Mirona Białoszewskiego. Jedni się nim zachwycają, inni krytykują twierdząc, że jego twórczość jest trudna w odbiorze. Nie
Czytaj dalej...Dokładnie w 70. rocznicę odzyskania niepodległości zmarł Jan Himilsbach (1931-1988), który spoczywa na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie (kwatera E-VI-3, rząd 10, miejsce 7) na Wólce Węglowej. Obecnie mija 32.
Czytaj dalej...Stanisław Grzesiuk (1918-1963) to postać okryta wielką legendą; kto nie czytał jego książek: „Boso, ale w ostrogach”, „Pięć lat kacetu” czy „Na marginesie życia”. Grzesiuk jednak nie uważał się za pisarza,
Czytaj dalej...„Poeci mają jedną, jakże kruchą broń – talent”. Ireneusz Iredyński W zeszłym roku minęła 80. rocznica urodzin Ireneusza Iredyńskiego, obecnie prawie zapomnianego, dawniej uznawanego za pisarza kontrowersyjnego, ale wybitnie utalentowanego.
Czytaj dalej...„Pisanie to latanie we śnie. Kiedy je sobie przypomnisz. Kiedy to potrafisz. Kiedy się udaje. To takie łatwe”. „Notatnik pisarza”, luty 1992 (cyt. za: Neil Gaiman, „Dymy i lustra” –
Czytaj dalej...
