Czas na poezję: MIROSŁAW BROZIO
Odpuszczenie grzechów Ojciec był dobrym człowiekiem Chociaż nie wymyślił szczepionki na raka Ani nie uratował żadnego wisielca Gdy wstawał o świcie I golił się uważnie Myślał o mojej przyszłości Przez
Czytaj dalej...Tag: czas
TOMCZYK: Dobra krew
Bryan Johnson, czterdziestosiedmioletni amerykański milioner, chce zatrzymać upływ czasu. Dzięki opracowanym przez siebie i naukowców terapiom jego wiek metaboliczny zasadniczo różni się od tego z aktu urodzenia. Ostatnio poddał się
Czytaj dalej...OKNIŃSKA: Liście
Otworzył szeroko drzwi, wyniósł walizki i postawił przed drzwiami windy. Przeciąg szarpnął oknem w dużym pokoju. Wiatr wrzucił do środka garść ciężkich, zimnych kropel deszczu. Położył na dywanie liść, którego
Czytaj dalej...Czas na poezję: PAWEŁ RAFAŁ KUŚ
Wspomnienie “Ale niech słowo “kocham” jeszcze raz usłyszę, niech je w sercu wyryję i w myśli zapiszę”.
Czytaj dalej...JASTRZĄB: Nasze czasy
W nie tak zamierzchłych czasach byliśmy rzadziej gwałceni zbędnymi informacjami. Musiały minąć lata, zanim dotarła złowroga wiadomość o tym, że wuja z Australii ma kolkę, a ciotuchna Prostata obchodzi jubileusz
Czytaj dalej...Czas na poezję: AGNIESZKA MĄCIK
ćmy głęboko wierzę w nieśmiertelność słowa dlatego boję się otwierać okien po zmierzchu by nie wleciały do mej głowy ćmy przeszłych słów patrząc w słońce zapominam o śmierci nie można
Czytaj dalej...JASTRZĄB: Marcel Proust, czyli słowik po mutacji
Człowiek niewiedzący, na czym polega życie wśród innych, pewny siebie i swoich zapatrywań, przekonany o słuszności wypowiadanych sądów, pragnie zmieniać, osądzać, ulepszać świat, nie dając mu w zamian nic. Celesta
Czytaj dalej...Czas na poezję: PAULA NIKORET
prima zmęczona porażkami życiem znudzona non stop to samo praca dom dom praca stary kaloryfer cieknący kran finansowa piramida na szczury trutka a w piwnicy głucho ciemno (sznur) nawet pies
Czytaj dalej...Czas na poezję: HUBERT CZARNOCKI
Jeden dzień Szczęście kapało na twarze, biegliśmy przez powietrze albo na dzikich gęsiach odlatywaliśmy na wschód. Puszczaliśmy nad rzeką pierwsze latawce, które niosły nas w jasne krainy. (Hostia słońca spadała
Czytaj dalej...EZMAN: Miniatury
Parne południe dawało się odczuć na ulicach. Ludzie wyglądali na zmęczonych i znużonych wiszącym w powietrzu gorącem. Ciemnowłosa dawno nie szła tą ulicą. Przypomniał jej się dawny spacer z matką.
Czytaj dalej...Czas na poezję: EWA NOWIK
smak wina smakujesz jak czerwone wino delikatnie cierpko tak lubię najbardziej jesteś jak najpiękniejszy sen miły i przyjemnie rzeczywisty tak lubię najbardziej pachniesz jak letni las tysiącem odurzających ziół tak
Czytaj dalej...Czas na poezję: BARBARA EZMAN
*** Gdzie jest życie jak nie tutaj, i nie teraz? W dniach przebierać jak w ulęgałkach pod gruszą W drodze do domu dziadków. Sycić się deszczy chmurą, wonią dzikich łąk
Czytaj dalej...Czas na poezję: ALDONA JAŃCZAK
*** Nie trzeba mi wszystkiego spróbować skosztować doznać bo życie krótkie odrobina luksusu wcale mi się nie przyda Nie muszę żyć intensywnie na pełnych obrotach nie zamierzam kręcić się w
Czytaj dalej...Czas na poezję: EDYTA NIZIOŁEK
*** mógłbyś być moim kościołem miejscem gdzie chodzi się po nadzieję gdzie zawsze panuje półmrok gdzie szepty modlitw sączą do krwi spokój mogłabym się w tobie chować tulić rozognione
Czytaj dalej...GATNY: Nie ma przyszłości
Mamy nic. Ale nic to już coś. Jakaś wartość. Bliżej niesprecyzowana, ale bliżej konkretu niż nicość. A gdyby uznać, że przyszłość nie istnieje? Wtedy sensu nabiera stwierdzenie, że nie ma
Czytaj dalej...Czas na poezję: MAŁGORZATA WÓJTOWICZ
Krakelura Gdy jest, kurz oblepia włosy, łóżko robi się za ciasne, pocałunki parują z ciał, maski tlenowe nie pasują do kontekstu. Mówisz – muszę umierać, gdy ona zlizuje pot z
Czytaj dalej...EDELMAN: Spadałem
Spadam. Nie wiem, jak długo to już trwa, nie jestem w stanie określić, gubię się. Bardzo mgliście, niejasno pamiętam początki. A może wcale nie pamiętam, przeczuwam jedynie. Tak mi się
Czytaj dalej...Czas na poezję: RAFAŁ GATNY
więc jeszcze raz sen a może parafraza litanii odmawianej w połowie osiemdziesiątych w kaplicy wypełnionej aromatem kadzidła było duszno duch święty trzepotał uwięziony w słowach wyuczonych na pamięć nikt nie
Czytaj dalej...
