Czas na poezję: NINA MALINOWSKA
A kiedy tęsknię, to piszę wiersze To był mój las z najpiękniejszą polaną. Jak pisklę chowałam głowę w jego ramionach, nie chciałam nigdzie odlatywać na zimę. To był mój bohater
Czytaj dalej...Kategoria: Poezja
OCHWANOWSKI: Cykl sonetów niedokończonych – “Wiatr od morza…”
I Siedzi w Kątach Rybackich w ostatnim kajaku Stary, siwy poeta przez muzy zdradzony Nie pił wódki, nie palił, w Boga zapatrzony Wścieka się na współczesność – pozbawioną smaku Trącają
Czytaj dalej...Czas na poezję: TADEUSZ ZAWADOWSKI
nie mów mi o jutrze nie mów mi o jutrze. to taka umowna data wymyślona na potrzeby chwili. wciąż trwa dzisiaj. jeszcze ciągle mogę nie oglądać telewizji i liczyć spadające
Czytaj dalej...Czas na poezję: JOANNA WICHERKIEWICZ
* * * złe kobiety mają blade twarze czerwone oczy nadużywają łez i bezradności złe kobiety rozmawiają ze ścianami tak łatwiej zachować tajemnicę złe kobiety przeganiają z kryjówek pająki
Czytaj dalej...Czas na poezję: JOANNA CHUDZIO
Korek w głowie Zużyłam się tu Wyczerpałam Nie działam. W zatwardzeniu ulic Zaliczam ciągłe zwarcia. I nieustannie Czekam Na zielone. Na zielone pola Na w zielone granie. Tutaj ciągle jest
Czytaj dalej...Czas na poezję: MAŁGORZATA WÓJTOWICZ
Ciocia Helena Po raz pierwszy miała umrzeć przed narodzeniem. Nie wypłynęła przez otwarte okno, przespała wojnę pod pierzyną. Potem otworzył się świat, wysypała samotność,- oczy nabrały blasku. Kusiła ciałem, a
Czytaj dalej...Czas na poezję: MONIKA LUQUE-KURCZ
północna ściana warg każdego dnia świat traci fragment błękitu jakąś niepojętą część jaźni i uduchowienia mijają się ulice przecinają rzeki tkwię w tym parszywym człowieczeństwie tonach słodyczy i litrach wody
Czytaj dalej...Czas na poezję: TAMARA PROMYK
*** Nie pętam swoich koni ludzkimi myślami niech się pasą swobodnie na odwrotnej stronie filozofii po co mają wiedzieć że człowiek chociaż taki mądry nie dokonał jeszcze ani minuty świata
Czytaj dalej...Czas na poezję – DANUTA BARTOSZUK
zaobrączkowana zwiewna suknia i welon to za mało żeby latać nie wybiela nie oczernia skrzydła oddała z własnej woli niezdarnej jak DDA wymyślona miłość uczciwość w oparach kłamstwa prawdziwe tylko
Czytaj dalej...Czas na poezję: ELIZA SEGIET
Cokół Przecież można jak księżyc świecić światłem odbitym. Jednak lepiej mieć własną moc. Być jasnością czy odblaskiem? Sobą? A może cokołem? Cieniom nie stawia się pomników. Znikają. Testament Wiesz,
Czytaj dalej...
